W obiektywie

Iście bajeczne opowieści chmur podpatrzył na kieleckim niebie kolega Jacek Jopowicz.

Warto spojrzeć w niebo o różnych porach, bo

niebo to nie tylko:

1.część atmosfery oraz przestrzeni kosmicznej widzianej z powierzchni dowolnego obiektu astronomicznego,

2. gęsta powłoka atmosferyczna planety,

3. kraina, lub jedna z krain stanowiących zaświaty. Kojarzona zazwyczaj z miejscem osiągnięcia stanu wiecznej szczęśliwości,

ale też tajemnica, piękno, pole dla fantazji i kontemplacji. Poniżej niebo o zachodzie słońca uchwycone obiektywem aparatu. A kto z nas nie pamięta opisu pewnego zachodu  zaczynającego się słowami: 

...Słońce już gasło, wieczór był ciepły i cichy,
Okrąg niebios gdzieniegdzie chmurkami zasłany,
U góry błękitnawy, na zachód różany...

Pogoda zmienna jest. To tzw. oczywista oczywistość. Przedstawiamy dwa wakacyjne pomysły na zagospodarowanie czasu  nie tylko na upalne dni. Wędrówki, właściwie w obrębie miasta, dają możliwość kontaktu z naturą. Pomału coraz więcej osób przekonuje się, jak jest niezbędny dla zdrowia czy  dobrego samopoczucia, a przy tym daje okazję do wielu przyrodniczych odkryć. I tak, idąc za sugestią kolegi Jacka Jopowicza,: jeśli upał Ci dokucza, schroń się do cienistego lasu. Choćby w Paśmie Posłowickim. To przecież jeszcze w Kielcach – od Słowika po Baranówek. Natomiast wędrując między Niestachowem a Kaczynem odnajdziesz dziuple, huby, paprocie i wielkie mrowiska. Swoimi pomysłami i  fotgraficznymi kronikami podziel się z nami. Chętnie pokażemy zdjęcia i informacje o przebytych trasach.

Ciekoty, 21 lipca (sobota) 1883 rok

Wracałem nad wieczorem. Przechodzi się przez wąwóz obrosły prześlicznie brzozami. Cudne to miejsce - po obu stronach piętrzą się dwie strome góry: Radostowa i Kamień. Szczególnie Kamień jest piękną. Poprzerzynana wąwozami, porosła niezmiernie gęstym lasem brzozowym. Majestatycznie jest piękną! Coraz bardziej kocham te miejsca naszej polskiej ziemi. Stałem długo i patrzałem oczyma duszy na te majestatyczne córy matki natury.

Stefan Żeromski, Dzienniki

 Idąc z Kielc Pasmem Masłowskim mijamy Klonówkę, Diabelski Kamień i Dąbrówkę ( Ameliówkę) by dojść do przełomu Lubrzanki i dalej na Radostową i do Ciekot.

Antoni Lange, Zachód słońca -fragmenty

 I.
Na za­chod­niej nie­ba stro­nie.
Błysz­czy łuna go­re­ją­ca:
W po­że­gnal­nej swej ko­ro­nie
Lśni mie­dzia­ny za­chód słoń­ca.[…]

Od pro­mien­nej mie­dzi słoń­ca
Wszyst­kie bar­wy się pro­mie­nią:
Se­le­dy­nów smu­ga drżą­ca —
Z sza­fi­ra­mi — i z czer­wie­nią […]
 II.
Za­chód słoń­ca... Sza­fi­ro­wa
Dru­ga nie­bios po­ło­wi­ca                         
Lśni prze­czy­sta. Gwiaz­da nowa
Bły­ska na niej... Wschód księ­ży­ca.[…]

 III.
I po­wo­li mie­siąc wscho­dzi
Co­raz wy­żej na sza­fi­ry;
I po­wo­li słoń­ce scho­dzi
W nie­wia­do­mej nocy kiry.[…]

W lasach świętokrzyskich kwitną już w całej okazałości przebiśniegi, zaczyna żywiec gruczołowaty, pokazały się listki czosnku niedźwiedziego.Ten ostatni jest jadalny. W lasach pod częściową ochroną (można zrywać listki do 75%, nie wolno wykopywać). Jest też ogrodowy, niepodlegajacy ochronie. Poniżej odnośniki do ciekawych przepisów z wykorzystaniem czosnku niedźwiedziego.

J.

https://www.youtube.com/watch?v=Hl0jR45X3_U ; https://www.youtube.com/watch?v=DqRsmQsZJwE

Pierwsze pojawiają się zawsze wawrzynek wilcze łyko i przebiśniegi. Zaraz po nich zakwita podbiał, ale co z białkiem lub bielą ma wspólnego to zagadka, bo przecież jest żółty.

J.

O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa,