Absolwenci

Spokojnych, pogodnych, lekko śnieżnych

Świąt Bożego Narodzenia i szczęścia w

Nowym Roku    2014

życzą

Ewa Żelazny - Machura i Tomasz Machura

Zbliża się mikołajkowa noc ...

Niepokojące niebo uchwycone po zachodzie słońca  przez kolegę Jacka Jopowicza.

Wokół ciemno i dość ponuro, ale

  [...] dość głowę podnieść, ileż to widoków!          te białe chmurki, jak odmienne!

 Ile scen i obrazów z samej gry obłoków!              Zrazu jak stada dzikich gęsi lub łabędzi,

Bo każda chmura inna:na przykład jesienna          A z tyłu wiatr jak sokół do kupy je pędzi...

Pełznie jak żółw leniwa [...]

               ( A. Mickiewicz, Pan Tadeusz, księga III )   

Fotografiami kolegi Andrzeja Domonia otwieramy cykl podniebych widoków. Niebawem kolejne dziwy.

 Magdalena Helis-Rzepka tekst, Andrzej Domoń zdjęcia

Nie tylko w kamieniu zapisane

Poniższy tekst jest próbą zapisania panującej, właściwie od początku istnienia szkoły, pamięci o tych, którzy ją współtworzyli i z którymi związane były przeżycia wielu pokoleń uczniów i nauczycieli. Ta pamięć  to przecież  jedna  z istotnych  okoliczności determinujących powstanie  i charakter naszego stowarzyszenia.

Najpierw były gimnazjalne lata Stefana Żeromskiego i młodzieńcze, niewyjawione uczucie do Heleny Skierskiej, córki urzędnika, którą Stefan spotykał w miejskim parku. Potem powstała powieść Syzyfowe prace,w której młodziutki Marcin Borowicz spędza godziny wpatrując się w dziewczynę, Annę Stogowską - Birutę siedzącą na pobliskiej, parkowej ławce. Jeszcze później  Ryszard Wojciechowski rzeźbi, patrząc na żonę Annę, stojący do dziś przy źródełku posąg Przysięga miłości. A  dzięki Krzysztofowi Krogulcowi ( witryna Ciekawe Kielce ) 24 listopada kielczanie świętują w tym miejscu imieniny Biruty i odsłonięcie pomnika. W tym roku, 2013, na 40-lecie solenizantki i my     ( Gosia, Ola, Jacek, Magda ) odkorkowaliśmy szampana.

O fenomenie Teatru Ireny i Tadeusza Byrskich opowie 23 listopada o godz.10.00 nasza koleżanka dr Alina Bielawska.          Irena i Tadeusz Byrscy prowadzili Teatr im. Stefana Żeromskiego w latach 1953-1958 tak, że przyjeżdżali tu widzowie z innych miast, a korespondencję nawiązywał np. Albert Camus. Założyli przy teatrze Studium Teatralne, dzisiaj powiedzielibyśmy szkołę policealną, do ktorego na wykłady przyjeżdżali m. in. Władysław Tatarkiewicz, Jacek Woszczerowicz czy Lidia Winniczuk. Skupili wokół Teatru widzów w Klubie Przyjacioł Teatru,    w którym dyskutowano o kulturze np. z Arturem Sandauerem. Takie to były czasy!!!

Prezentujemy niezwykłe zdjęcia i zadziwiający świat.

Pierwsze,  jak wyjaśnił autor, powstały w technice tzw. "gumy" polegającej na tym, że papier akwarelowy powleka się roztworem gumy arabskiej i substancją światłoczułą, a następnie naświetla  promieniami UV poprzez negatyw zdjęcia.

28 pażdziernika, w foyer Teatru im. S. Żeromskiego, w gronie żeromszczaków, kolegów twórców, przyjaciół, nauczycieli i czytelników, przy lampce  wina nasz kolega Zdziaław Antolski, pisarz i poeta, świętował jubileusz swojego sześćdziesięciolecia oraz  wydania nowego tomu opowiadań „Furtka w czasie”. Spotkanie zgromadziło gości ściągających licznie nawet spoza kieleckich rogatek. Były laudacje od kolegów pisarzy, listy i wspomnienia przyjaciół, wychowawczyni z liceum prof.Urszuli Przeździk, gratulacje od Marszałka Województwa Adama Jarubasa, przekazane przez Dyrektora Wydzialu Kultury Urzędu Marszałkowskiego Jacka Kowalczyka.

„Furtka w czasie”  to najnowszy zbiór  opowiadań Zdzisława Antolskiego ( matura 1973), opatrzony posłowiem Anny Kurskiej, literaturoznawcy, profesor Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, zilustrowany przez  Danutę Jaroszyńską – Ziach ( matura 1975). Został wydany przez Stowarzyszenie  z okazji  jubileuszu sześćdziesięciolecia  Autora.

 Listopad  to miesiąc pamiętania. My również pamiętamy o osobach ze szkolnego środowiska, których wśród nas już nie ma.

5 sierpnia br. odszedł od nas w wieku 89 lat Bolesław Cetner, artysta plastyk, kombatant, żołnierz Armii Krajowej. Uczył się w naszym liceum jeszcze przed wojną, ale  maturę mógł zdać dopiero w 1947 roku. Był synem Michała Cetnera, przedwojennego nauczyciela liceum, znanego w Kielcach muzyka, który za konspiracyjną działalność niepodległościową został w 1940 roku przez Niemców aresztowany, poddany torturom i rozstrzelany. Syn miał wtedy 16 lat.

Poniżej  wspomnienie Pawła Chmielewskiego ( matura 1990):

Bolesława Cetnera (1924-2013) poznałem wiosną 2010 r., gdy przygotowywaliśmy wystawę „Żeromszczacy. Obrazy, obrazy, obrazy” prezentującą dokonania artystyczne absolwentów I LO im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, tworzących po II wojnie światowej.