Napisali do nas

W 2024 roku przypada 300. rocznica powstania naszej szkoły. Wmurowanie kamienia węgielnego pod  budowę, 25 kwietnia 1724 roku, przyjęło się uważać za pierwsze wydarzenie inicjujące naszą historię. Jej częścią są również dzieje siedziby, czyli  budynku usytuowanego przy obecnej ul. Jana Pawła II.

Stoi obok kościoła Trójcy Św, po którego drugiej stronie znajduje się, powstałe  w tym samym czasie, Seminarium Duchowne. Właściwie przez 238 lat, do roku 1962,  był jedyną siedzibą szkoły. We wrześniu 1962 roku, po przeprowadzce liceum do nowoczesnego na tamte lata budynku przy ul. Ks. Piotra Ściegiennego, zaczął mieć własną historię. I chociaż mieści obecnie Pedagogiczną Bibliotekę Wojewódzką i Muzeum Lat Szkolnych Stefana Żeromskiego, to dla wielu pokoleń żeromszczaków jest wciąż, budzącym ciepłe uczucia i troskę, ich szkolnym  budynkiem.

 Dzięki tropicielskim zdolnościom kolegi Jacka Jopowicza zaczynamy publikować fotografie przedstawiające ciekawe ujęcia „starej szkoły”. Tutaj widok z 1931 roku z dzwonnicy katedralnej w kierunku południowym na górę Telegraf.

Gdy w Tatrach spadnie pół metra puchu. Hala Gąsienicowa

Gdy w Tatrach spadnie pół metra puchu, nie wolno podchodzić za wysoko. Zamiast na nartach można zjechać z lawiną lub zostać pod nią. Gdy w Tatrach spadnie pół metra puchu, nie wolno podchodzić zbyt wysoko ponad schroniska. Zamiast na nartach można zjechać z lawiną lub pozostać pod nią. W tych warunkach na Halę Gąsienicową bezpiecznie można dotrzeć tylko drogą leśną z Brzezin, ponieważ bywa, że nawet z pozornie połogiego ( stromego) Skupniowego Upłazu, którędy prowadzi niebieski szlak z Kuźnic, w sprzyjających warunkach potrafi zejść lawina do Dol. Olczyskiej. A największe lawiny w naszych Tatrach spadają ze Żlebu Żandarmerii na drogę do Morskiego Oka oraz z Marchwicznego Żlebu do samego kotła Morskiego Oka. Po wyjątkowo śnieżnej zimie 1909 r., Mariusz Zaruski obserwując 11 maja z dachu schroniska, naliczył tam w godzinach od 8 do 13 około tysiąca różnej wielkości lawin. J.

A Kazimierz Przerwa-Tetmajer zimę w Tatrach postrzegał tak:

Pod śnie­gu srebr­nym pu­chem
Tatr łań­cuch te­raz śpi,
Słoń­ce na srebr­ne śnie­gi
Zło­ci­ste rzu­ca skry.

Chociaż Gwiazdy Betlejemskiej  nie zobaczymy na niebie, popatrzmy po zachodzie lub wczesnym wieczorem na rozjaśnioną Wenus (maksymalnie zbliży się do Ziemi 8 stycznia). Jeśli mamy widok na południowy zachód, to ona może być ową pierwszą gwiazdką dającą sygnał do rozpoczęcia celebrowania Wigilii. Wschłuchajmy się wtedy w słowa poety:

Krzysztof Kamil  Baczyński

Kolęda (fragment)

Ciemne noce, aniołowie, w naszej ziemi,

Ciemne gwiazdy i śnieg ciemny, i miłość,

I pod tymi obłokami ciemnemi

Nasze serce w ciemność się zmieniło.

Aniołowie, aniołowie biali

o! przyświećcie blaskiem skrzydeł swoich,

by do Pana trafił ten zgubiony
i ten, co się oczu podnieść boi,
i ten, który bez nadziei czeka,
i ten rycerz w rozszarpanej zbroi
by jak człowiek szedł do Boga-Człowieka,

aniołowie, aniołowie biali.

Wesołych i Godnych Świąt Bożego Narodzenia!

Jacek Jopowicz

Cieszmy się z Dzieciątka narodzenia,

zapomnijmy o złu tego świata,

o urazach, waśniach, uprzedzeniach,

w zgodzie nas czeka przyszłość bogata !

Niech się ziszczą najskrytsze zamierzenia

i dopisuje zdrówko w Nowym 2022 Roku !

Janusz Komorowski „Roch”

Przewodnik Świętokrzyski PTTK

Kielce, 15.12.2021

Towarzystwo Przyjaciół Kielc zaprasza na Stadion Leśny 17 lipca br. o godz. 9.45  na zajęcia Qigongu - starożytnej techniki chińskiej. Zbiórka na parkingu przy Parku linowym. 

Ćwiczyć mogą wszyscy, niezależnie od wieku. Qigong pomaga regulować oddech, wyciszyć umysł, poprawić koncentrację, zapanować nad stresem, uwolnić się od negatywnych emocji. Stosując sprawdzone przez tysiąclecia  techniki panowania nad własną energią, można podnieść odporność organizmu na wszelkie szkodliwe wpływy zewnętrzne.

Siedzę w małej jaskini w Tokarczuk Prawieku.

Cóżeś dokonał przez lata marny człowieku ?

Przechodzi we mnie chłodny proces przemijania,

tracę przyjaciół, na nogach się ledwie słaniam,

towarzyszy mi frustracja, opary lęku.

Życzę Wam najdrożsi wirusa pokonania !

Przekazujcie młodym dzieje bez fałszowania,

Ziemia Kielecka była kolebką polskości,

Niech się spełnią noworoczne życzenia:
te łatwe i te trudne do spełnienia.
Niech się spełnią te duże i te małe,
te mówione głośno lub wcale.
Niech się spełnią wszystkie krok po kroku,
tego życzmy sobie w Nowym Roku

J

Aktualności poniższych obserwacji kolegi Jacka Jopowicza nie zmienia wcale ostatni deszcz. Przeszedł jak błyskawica i upały powróciły.

Deszcz nie padał już chyba od trzech tygodni. Więdną trawy, żółkną liście na drzewach i spadają, leżą już nawet na leśnych ścieżkach. Tylko w pobliżu wody kwiaty trzymają się dobrze, podobnie jak roślinność kserotermiczna.  Jedynie bardzo ekspansywnej nawłoci kanadyjskiej (zwanej błędnie mimozą) susza nie przeszkadza i wszędzie widać coraz więcej żółtych jej pióropuszy. J.J.

Na poprawę humoru logopedyczny  wiersz Małgorzaty Strzałkowskiej:

STRASZNA SUSZA

W Szczekocinie, w strasznej głuszy,

Straszna susza, chaszcze suszy.

„Ale susza” – szepce grusza.

Liszka w podróż nie wyrusza,

wietrzyk drzewem nie poruszy,

szczaw nie puszy pióropuszy,

nie zatrzeszcza skrzydła chrząszcza

i nie przemkną węże w gąszczach.

Każdy krzaczek i stworzenie ma na suszę uczulenie

wszak, gdy susza wszystko suszy,

każdy suszy ma po uszy.

Lecz, gdy deszcze spadną ze trzy

wszystkim w chaszczach się polepszy.

Spore zamieszanie w tym roku w przyrodzie. Mamy lato, a przeważają  temperatury wiosenne, zdarzają się  jesienne deszcze, a nawet grad. Od czasu do czasu upał. Nic dziwnego, że na naszą stronę właśnie zawitał wiosenny Narcyz:

Narcyz

Jak żyrafa tym tylko żyje

Że ciągle wyciąga szyję

Tak narcyz jest w potrzebie

Żeby się wpatrywać w siebie

Kiedy zachwyci się sobą

Nie jest już zwykłą osobą

I widzi nawet w snach

Nad sobą och i ach.

Że pojętny i inteligentny

Że urodzony i wykształcony

Ma nawet długie nogi

Na wszystkie wysokie progi

A wokół szara masa