W nurcie OFF tegorocznego XXI Festiwalu Szekspirowskiego wystąpi nasz absolwent - Piotr Mateusz Wach, tancerz, aktor, performer, pedagog tańca, absolwent Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu, filii krakowskiej PWST. W dniach 2-3 sierpnia poprowadzi warsztaty z interpretacji tekstu ( wybranego przez uczestników monologu postaci z Szekspira), a 3. sierpnia wystąpi w teatrze BOTO w Sopocie w spektaklu tanecznym Rytuał 23 albo obrazy ze śmierci wodza na podstawie tekstów:  Juliusz Cezar Wiliama Szekspira (w przekładzie Leona Urlicha); O wojnie galijskiej Gajusza Juliusza Cezara, O wojnie domowej Gajusza Juliusza Cezara, Gajusz Juliusz Cezar Aleksandra Krawczuka.Piotr sam stworzył choreografię do spektaklu i sam siebie reżyserował. Na Festiwalu jest po raz drugi. Dwa lata temu otrzymał nagrodę Złotej Czachy za najlepszy spektakl w nurcie OFF.

W pierwszej połowie lipca 2017 r. w miastach, miasteczkach i wsiach Kazachstanu przebywali na stażu misyjnym alumni z kieleckigo Seminarium Duchownego. Wśród nich nasz absolwent Wojtek

Rutczyński.

.

Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes leży w południowo-zachodniej Francji, u podnóża Pirenejów, nad rzeką Gave de Pau,  Jest jednym  z największych na świecie ośrodków kultu maryjnego i celem pielgrzymek. Rocznie  przybywa tu 6 mln osób z całego świata. W tym roku u podnóża Pirenejów był jeden z naszych kolegów i tam przy okazji polecił siłom niebieskim wszystkich żeromszczaków.

11 lutego 1858 r. przy jaskini Massabielle 14-letniej Bernardecie Soubrious objawiła się Matka Boża, przedstawiając się jej w miejscowym dialekcie: «Que soy era Immaculada councepciou» - «Jestem Niepokalane Poczęcie». W 1874 w tym miejscu ustawiono statuę Matki Bożej a następnie zbudowano neogotycką bazylikę. Sama Bernadette Soubirous wstąpiła w 1866 roku do klasztoru Nevers, w roku 1933 została kanonizowana.

W mieście znajduje się wiele zabytków, m.in. zamek z wieku  XIV, dwupoziomowy kościół z drugiej połowy XIX, neobizantyjski kościół Różańcowy z końca XIX wieku czy podziemna bazylika Św. Piusa X.

Wakacje to dla wielu z nas czas podróży,  ale  także wspomnień, refleksji, „powrotów” do lat młodości. Mamy po prostu więcej możliwości realizowania wyjazdów. Tak się stało i w tym przypadku, kiedy rozmowy i wspomnienia lat szkolnych skłoniły nas do odwiedzenia miejsca pochówku naszego Profesora Jana Patulskiego (przed zmianą nazwiska: Jana Bani), wychowawcy klasy IV d, matura rocznik 1972.

Przed pięćdziesięciu laty  klasa XI d  zakończyła egzamin maturalny, rozjeżdżając się po świecie w rozmaitych kierunkach i na długie lata. Po dwudziestu latach zorganizowaliśmy pierwsze spotkanie absolwentów z naszej klasy, w którym wzięło udział 23 uczestników. Zważywszy, że klasa liczyła 33 uczniów, był to wynik całkiem dobry. Wobec tego postanowiliśmy organizować takie spotkania w cyklu pięcioletnim, co udało się  zrealizować. W tym roku okazja była jednak wyjątkowa – pięćdziesiąt lat to dużo, dla niektórych nawet zbyt dużo. Może dlatego było nas tylko 15 najwytrwalszych. Część osób przybyć nie mogła, część nie chciała, jednej nie udało nam się zlokalizować, ale zaszczycił nas swą obecnością pierwszy finalista Olimpiady Fizycznej ( która w tym roku także obchodzi swoje 50-lecie) prof. dr hab. Władysław Skarbek, od wielu lat pracownik naukowy Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej.

            Termin imprezy ustaliliśmy na 24 czerwca 2017 roku ze względu na fakt, że nasz Wychowawca Pan Profesor Jan Wójcik obchodzi tego dnia imieniny. Poza tym jest to najdłuższy dzień w roku, szukanie kwiatu paproci ... Słowem doskonała okazja do spotkań.

Zapraszamy 13 lipca 2017 o godz. 16.00 do Dworku Laszczyków w Kielcach na wernisaż fotografii "Paweł Pierściński. Krajobraz nieobecny".  Ekspozycja zdjęć Pawła Pierścińskiego ze zbiorów Muzeum Wsi Kieleckiej stanowi część retrospektywnego przeglądu twórczości artysty zmarłego 22 maja 2017 r., jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej artystycznej fotografii krajobrazowej.

Paź królowej, motyl który zachwyca chyba wszystkich i którego każdy ogrodnik chciałby zobaczyć w swoim ogrodzie, to największy motyl w Polsce. Rozpiętość  skrzydeł wynosi od 70 do 100 mm. Najwyraźniej zawitał do ogrodu kolegi Jacka Jopowicza.

Jeśli wakacyjne podróże zaprowadzą kogoś na Podlasie, ma szansę trafić na ślady Stefana Żeromskiego. Jak się okazuje, jest postacią ważną nie tylko dla mieszkańców Kielecczyzny. Od maja 2011 roku zasiada na ławeczce przed gmachem Miejskiej Biblioteki w Siedlacach, która w latach 1960-1975 nosiła jego imię.

Dlaczego w tym mieście? Bo  Żeromski z Podlasiem i samymi Siedlacami zwiazany był od czasów szkolnych. W Białej Podlaskiej odwiedzał  jedną z pierwszych swoich wielkich miłości - Helenę z domu Zelthejm Radziszewską, siostę macochy, pochodzącą właśnie z Siedlec. W pobliskim Łysowie pracował jako guwerner i z przejęciem obserwował los mieszkających tam unitów. Z Siedlec pochodziła też Anna Zawadzka, druga żona Żeromskiego i to Siedlce uwiecznił w Przedwiośniu  jako rodzinne  miasto  i obiekt tęsknoty Jadwigi Barykowej.