Stefan Żeromski odczuwał  świat bardzo intensywnie. W opisach natury łączył doznania różnych zmysłów. O zimie w Dziennikach pisał na przykład tak:Śnieg świeżo spadły [...]. Okrywa on gałęzie sosen i świerków niby ogromnymi białymi czapami i zgina je ku ziemi, gałęzie i konary wyłożył niby perłową macicą, na ciemnogranatowych pękach sosen leży jak delikatny puder na główkach pięknych pań.

Jak policzyli naukowcy - językoznawcy wyraz śnieg występuje w utworach Żeromskiego około 537 razy, śniegowy – 49 i śnieżny – 38. Często słowo to poszerza swoje znaczenie o sensy metaforyczne. Tegoroczna zima uwieczniona na zdjęciach kolegi Jacka Jopowicza aż prosi się o podobną językową kreatywność.

Karol Czejarek, literaturoznawca, dr nauk humanistycznych, germanista, tłumacz przysięgły z j. niemieckiego, z-ca redaktora naczelnego Przeglądu Dziennikarskiego jesienią tego roku na stronie swojego pisma z dużą estymą przedstawił  lekarza, autora i wydawcę, prezesa Świętokrzyskiego Towarzystwa Regionalnego, żeromszczaka,  Macieja A. Zarębskiego. Obszernie omówił kilka jego albumowo-podróżniczych książek: Wojaże po Polsce, Szlakiem Mateczników Polskości, W krainie torbaczy i kiwi.Podkreślił też wartość poznawczą reportaży, jakość fotografii oraz stronę edytorską książek.

Zainteresowanych odsyłamy do wpisu: https://przegladdziennikarski.pl/ksiazki-macieja-andrzeja-zarebskiego/

Żeromszczacy,

niemal 100 lat temu ukazało się dzieło stworzone przez byłych uczniów naszej czcigodnej szkoły: „Księga Pamiątkowa Kielczan 1856 - 1904  wydana z okazji Zjazdu b. wychowańców gimnazjum w Kielcach 7 i 8 września 1924 rok”

Gazeta Kielecka w numerze 36-ym z dnia 7 IX 1924 roku rozpływała się w zachwytach:

„ Bez chwalby czczej i przesady próżnej księga to rzeczy nieprzemożnych. - Właśnie ona.”

W Muzeum Regionalnym w Pińczowie  jeszcze do niedawna  można było oglądać wystawę „Dygasiński, Malczewski - relacje”, na której eksponowano obrazy  i  pocztówki z malarstwem najwybitniejszego polskiego symbolisty,  a także listy i pamiątki  ukazujące rodzaj więzi z jego ukochanym nauczycielem.     

5 grudnia w Naszym Liceum miało miejsce ciekawe wydarzenie. W miejscu, które wielu absolwentów pamięta jako szkolną siłownię, od wielu lat mało atrakcyjną  i wymagającą remontu, powstała piękna sala bilardowo-szachowa. Swój wkład w urzeczywistnienie marzenia miało Stowarzyszenie Absolwentów „Żeromszczacy”. Niezmiernie wdzięczni jesteśmy naszym byłym uczniom za udzielone wsparcie. Wśród darczyńców znaleźli się sportowcy, byli reprezentanci I LO w szachach i w piłce ręcznej. Cieszymy się, że szkoła nie jest im obojętna i chętnie włączyli się w realizację projektu.  W nowobudowanym kompleksie sportowym oprócz hali do gier zespołowych powstanie sala fitness i nowoczesna siłownia. Sala bilardowo- szachowa pozwoli na rozszerzenie oferty edukacyjnej o te piękne dyscypliny sportu. Już planujemy szkolenia i turnieje dla uczniów, nauczycieli i oczywiście absolwentów.

Krótki reportaż z wydarzenia mogliśmy oglądać w TVP Kielce

https://kielce.tvp.pl/64940614/w-liceum-im-s-zeromskiego-dzieki-wsparciu-absolwentow-powstala-sala-bilardowoszachowa

Stefan Żeromski w Tatrach znalazł się, by ratować zdrowie leczeniem klimatycznym. Pierwszy raz przyjechał do Zakopanego w 1892 roku. W latach następnych pod Giewontem mieszkał jeszcze trzykrotnie. Najdłużej w latach 1912 - 1921. Angażował się w życie społeczne, polityczne, kulturalne i odbywał górskie wycieczki. Nie za wysoko, bo zdrowie nie pozwalało, ale zawsze. Na zdjęciu poniżej (w kapeluszu)  pisarz w czasie wycieczki do Doliny Małej Łąki w roku 1916. Być może spoglądał na górskie szczyty znając ich XVIII-wieczną charakterystykę:

Góra jest ziemia wyższa, w górę podniesiona i wysokością swoją łatwo widziana. Pagórek jest mniejsza góra albo małe ziemi wywyższenie. Według zdania S. Bazylego i Augustyna ziemia z górami jest stworzona, bo góry wiele pomagają do zdrowia krajów, do zatrzymywania impetu wiatrów, do zastawienia morza i rzek rozlania, do ziemi urodzajów, albowiem wszystkie prawie źródła i strumienie spod góry wypływają…(Stanisław Duńczewski Geografia… 1721 r.)

I są góry ostoją dla zwierząt a zagadką dla ludzi. Zachwycają, pociągają, onieśmielają…

Stefan Żeromski, jak praktycznie każdy twórca, miał swojego mentora, którego spuścizna literacka stanowiła dla niego źródło inspiracji. Był nim Adam Mickiewicz. Pisarz uważał dzieła wieszcza narodowego nie tylko za perełki polskiej literatury, ale i remedium na ówczesne problemy rodaków, którzy nękani przez zaborców często tracili wiarę w odzyskanie niepodległości.

Nieprzypadkowo autor Wiernej rzeki odczuwał ogromną więź z Mickiewiczem, w ich biografiach bowiem odnaleźć można dużo podobieństw. Również niektórzy bohaterowie ich utworów mają ze sobą wiele wspólnego. Wszystkie te zależności zostaną przytoczone i omówione w czasie wykładu, który poprowadzi Magdalena Del z oddziału Muzeum Stefana Żeromskiego.

JESIENNA ZADUMA

Autor słów: Jerzy Harasymowicz

Autorka muzyki: Elżbieta Adamiak

Nic nie mam

Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem

Nawet nie wiem jak tam sprawy z lasem

Rano wstaję poemat chwalę

Biorę się za słowa jak za chleb

Rzeczywiście tak jak księżyc

Ludzie znają mnie tylko z jednej

Jesiennej strony

Nic nie mam

Tylko z daszkiem nieba zamyślony kaszkiet

Nie zważam na mody byle jakie

Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie

Uczuć starym drapakiem

Rzeczywiście tak jak księżyc….

Szanowni Żeromszczacy,

U mnie było kolorowo ale liść już opadł. Jabłek trochę nazbierałem, stare drzewko podmalowałem.

Haloween przeżyłem u syna w South Hero, Vermont, to bardzo poważne wydarzenie! Trzeba się odpowiednio ubrać do zbierania cukierków. Zajrzałem na lokalny cmentarz, ani żywej duszy ani lampki ani kwiatka. Co kraj to obyczaj.

Ta  modelka to moja wnuczka, a ten Jaś to jej brat, już mobilny na czworakach bo jest  "10 miesięcy stary". 

Pozdrawiam,

Maciej