IMIENINY STEFANA 2020.

Drogi Stefanie, spoglądający z pomnika.

Cała społeczność żeromszczaków pozdrawia Cię serdecznie z okazji imienin,

życząc wiernych czytelników, odważnych naśladowców etosu inteligenta,

Słońce błyśnie między wschodem a zachodem
Mimochodem obrysuje miasto chmur.

Jacek Kaczmarski Mimochodem

Aktualności poniższych obserwacji kolegi Jacka Jopowicza nie zmienia wcale ostatni deszcz. Przeszedł jak błyskawica i upały powróciły.

Deszcz nie padał już chyba od trzech tygodni. Więdną trawy, żółkną liście na drzewach i spadają, leżą już nawet na leśnych ścieżkach. Tylko w pobliżu wody kwiaty trzymają się dobrze, podobnie jak roślinność kserotermiczna.  Jedynie bardzo ekspansywnej nawłoci kanadyjskiej (zwanej błędnie mimozą) susza nie przeszkadza i wszędzie widać coraz więcej żółtych jej pióropuszy. J.J.

Na poprawę humoru logopedyczny  wiersz Małgorzaty Strzałkowskiej:

STRASZNA SUSZA

W Szczekocinie, w strasznej głuszy,

Straszna susza, chaszcze suszy.

„Ale susza” – szepce grusza.

Liszka w podróż nie wyrusza,

wietrzyk drzewem nie poruszy,

szczaw nie puszy pióropuszy,

nie zatrzeszcza skrzydła chrząszcza

i nie przemkną węże w gąszczach.

Każdy krzaczek i stworzenie ma na suszę uczulenie

wszak, gdy susza wszystko suszy,

każdy suszy ma po uszy.

Lecz, gdy deszcze spadną ze trzy

wszystkim w chaszczach się polepszy.

Czasem wróżyły pogodę, dobrą pogodę. Ale nie zawsze.

Zmarła 30 lipca 2020 roku profesor Krystyna Zaborowska na pewno zapisała się w historii naszego liceum jako świetny nauczyciel biologii, przekazujący dużo więcej wiedzy, niż wymagał program nauczania. Znano ją w kieleckim środowisku licealnym. Wychowała troje olimpijczyków oraz wielu przyszłych lekarzy i biologów. Jej uczniowie na studiach nie mieli problemów.  Zdecydowanie była osobą wyrazistą, charakterystyczną i dość kontrowersyjną. W latach siedemdziesiątych nazywaliśmy Panią Profesor Bronka. I taka pozostanie w naszej pamięci.

Na zdjęciu Krystyna Zaborowska w czasie spotkania 20 lat po maturze z klasą IV d z rocznika maturalnego 1971.Zdjęcie wykonał kolega Andrzej Domoń.

Magda Helis-Rzepka

W ostatniej drodze prof. Krystyny Zaborowskiej towarzyszyła delegacja Stowarzyszenia  Absolwentów Liceum Ogólnokształcącego im. S. Żeromskiego w Kielcach "Żeromszczacy". Lilla Winiarska w słowa pożegnania wplotła wiersz Zbigniewa Herberta pt. " O róży":

1. Słodycz ma imię kwiatu -

Drżą kuliste ogrody
zatrzymane nad ziemią
westchnienie odwraca głowę
twarz wiatru przy sztachecie
ścielą się nisko trawy
oczekiwania pora
przyjście zgasi zapachy
przyjście otworzy kolory

drzewa budują kopułę
zielonego spokoju
róża cię woła i tęskni
za tobą zerwany motyl
pęka nitka za nitką
mija chwila za chwilą
pąku zielona larwo
rozchyl

słodycz ma imię: róża

Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o odejściu Pani Profesor Krystyny Zaborowskiej,

nauczycielki biologii w naszej szkole w latach 1969-1986.

Była osobą cierpliwą, stanowczą, bardzo wymagającą, przede wszystkim od siebie.

To właśnie dzięki tym cechom, a także nauczycielskiej pasji i zaangażowaniu wykształciła

i wychowała pokolenia lekarzy, biologów i miłośników natury.