Pierwszego listopada pod tablicami na starym i nowym gmachu Szkoły upamiętniajacymi nauczycieli

i wychowanków stanęły, jak w latach ubiegłych, kwiaty; na mogiłach profesorów, koleżanek i kolegów absolwentów zapłonęły znicze pamięci.

Wzięliśmy też udział w kweście na rzecz ratowania na naszych cmentarzach zabytkowych nagrobków.

Wszystkim - absolwentom i uczniom - dziękujemy za obecność.

Zarząd Stowarzyszenia

Spotkanie w Dzień Zaduszny  na uroczystej mszy świętej w kościele seminaryjnym pod wezwaniem Trójcy Świętej odprawianej w intencji wszystkich naszych poprzedników, którzy współtworzyli Szkołę i o nią dbali, staje się pomału tradycją stowarzyszenia.

W tym roku nabożeństwo zgromadziło nauczycieli emerytów i  nadal uczących, kolegów z Kielc i wielu przyjezdnych, nawet z zagranicy. Odprawili je księża-absolwenci:

ks. Józef  Smulczyński - matura 1958

ks. Jerzy Miernik - matura 1963

ks. Jarosław Jagiełło – matura 1976, który wygłosił też homilię.

W liturgii uczestniczyli  absolwenci-studenci Wyższego Seminarium Duchownego: Patryk Kundera i Jarosław Góralski a w czytaniach  koleżanka i koledzy: Agnieszka Borkowska-Schmeidel, Andrzej Dąbrowski i Wojciech Rutczyński.

Sylwetki profesorów i uczniów, którzy zapisali się w naszej pamięci, ale też w historii miasta i naszej  ojczyzny  odżyły  na planszach ustawionych  przed kościołem. Wystawę przygotowaliśmy razem z Muzeum Historii Kielc.

W roku przyszłym zapraszamy na wspólną modlitwę również 2 listopada, w niedzielę, o godz. 17.00.

 Listopad  to miesiąc pamiętania. My również pamiętamy o osobach ze szkolnego środowiska, których wśród nas już nie ma.

5 sierpnia br. odszedł od nas w wieku 89 lat Bolesław Cetner, artysta plastyk, kombatant, żołnierz Armii Krajowej. Uczył się w naszym liceum jeszcze przed wojną, ale  maturę mógł zdać dopiero w 1947 roku. Był synem Michała Cetnera, przedwojennego nauczyciela liceum, znanego w Kielcach muzyka, który za konspiracyjną działalność niepodległościową został w 1940 roku przez Niemców aresztowany, poddany torturom i rozstrzelany. Syn miał wtedy 16 lat.

Poniżej  wspomnienie Pawła Chmielewskiego ( matura 1990):

Bolesława Cetnera (1924-2013) poznałem wiosną 2010 r., gdy przygotowywaliśmy wystawę „Żeromszczacy. Obrazy, obrazy, obrazy” prezentującą dokonania artystyczne absolwentów I LO im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, tworzących po II wojnie światowej.

A w Tatrach właśnie  złoto-czerwono-rudo i...biało!, co utrwalił na fotografii Jacek J. wędrowiec.

Przedstawiamy fotograficzny zapis wędrówki kolegi Jacka Jopowicza na trasie: Sieradowice-Wykus-Mostki.                  Ślady bobrów napotkane w okolicach Barwinka i łania w pobliżu Mostków.

Szanowni Państwo, Koleżanki i Koledzy,

Marszałek Województwa Świętokrzyskiego nie znajdując uzasadnienia dla zmiany nazwy Teatru  im. Stefana Żeromskiego w Kielcach rozstrzygnął i zamknął problem. W podjęciu tej decyzji  i  środowisko żeromszczaków ma swój udział. 

Na  prośbę Stowarzyszenia  o przekazywanie własnego stanowiska  w kwestii zmiany  patrona teatru zareagowali mailowo  i telefonicznie absolwenci   z Kielc, z kraju  ( od Krakowa, Warszawy, Torunia po Poznań, Jelenią Górę i Białą Podlaską) i z zagranicy ( z Moskwy i Montrealu). Tylko w ciągu dwóch dni otrzymaliśmy 25 głosów. Wszystkie były zgodne-Teatr nie powinien zmieniać patrona.

Świadczy to wyraźnie o naszej identyfikacji z miastem i jego kulturą. Dowodzi, że Teatr im. Stefana Żeromskiego stanowi ważną część naszej regionalnej tożsamości. Wspólny jest  nam też  szacunek dla tradycji. Taki sposób myślenia wynieśliśmy  między innymi  z naszej szkoły -  Liceum im. Stefana Żeromskiego. Z satysfakcją informuję, że stanowisko to podzielili, po przeprowadzeniu dyskusji, obecni nauczyciele i uczniowie.

Jesienne widoki zza oceanu od kolegi  Macieja Znojkiewicza

Proszę o pomoc w wyrazistym sformułowaniu stanowiska Stowarzyszenia w sprawie zmiany patrona teatru kieleckiego. O taka opinię zwrócił się do nas Marszałek Województwa Świętokrzyskiego.

Zdanie zarządu jest zdecydowanie negatywne. Nie przekonuje nas pomysł dyrektora teatru, jakoby Sławomir Mrożek stwarzał lepsze perspektywy dla rozwoju teatru i samego miasta, a Stefan Żeromski miał być w tym rozwoju przeszkodą.

Nie zgadzamy się też z przekreśleniem, a przynajmniej unieważnieniem, teatralnej tradycji kieleckiej sceny. Dokonania przynoszące chwałę teatrowi i miastu I. i T. Byrskich, H. Morycinskiego, H. Gryglaszewskiej, B. Augustyniaka, wreszcie R. Rychcika wiążą się ze sceną noszącą imię S. Żeromskiego.

Proszę o pomoc w doprecyzowaniu argumentów. Opinię powinniśmy przedłożyć do 24 października br.

Jeśli Wasza opinia jest inna, też prosimy o zabranie głosu i przesłanie jej wraz z argumentami.

Zdzisław Antolski urodził się 16 stycznia 1953 r. w Skalbmierzu. Dzieciństwo spędził we wsiach: Złota i Pełczyska na Ponidziu. Od 1968 roku mieszka na stałe w Kielcach. Debiutował kilkoma wierszami w 1972 r, w szkolnym piśmie I LO im. Stefana Żeromskiego „Młodzi idą”, wydawanym pod opieką polonistki, prof. Heleny Wolny, w 1972 r. Następnie publikował w almanachu „Bazar poetycki”-1974 r.

Wszystkich chętnych do wzięcia udziału w kweście na Cmentarzu Starym w Kielcach w dniu 1 listopada  br. prosimy o zgłoszenie się  do 23 października

drogą elektroniczną lub telefonicznie pod numer 607 76 53 48.

Uczestniczymy w kweście  organizowanej przez  Stowarzyszenie Ochrony Dziedzictwa Narodowego i Radio Kielce od 2008 roku. Kwestujemy razem z uczniami naszej szkoły i wspólnie zapalamy znicze na mogiłach naszych nauczycieli i kolegów.