Zakwita nawłoć kanadyjska, w pełni już kwitnie wrotycz. Inne rośliny jeszcze kwitną, albo już przekwitły, jak trzcina. To znak, że czas wracać do szkoły. Jedni po naukę, inni aby nauczać, a niektórzy może żeby powspominać.

Nawłoć zwiewna, pachnąca, zdobiąca polne bukiety, ale to obcy chwast ekspansywny zarastający wszystko, wypierający rodzimą roślinność. Znana nam z jednej z pierwszych wycieczek żeromszczaków Jankowa Góra nie kwitnie już pod koniec maja na fioletowo smółką, ale pod koniec sierpnia na żółto nawłocią. Łaskawym okiem patrzy na nawłoć medycyna naturalna. Ziele jest wykorzystywane przy stanach zapalnych dróg moczowych, kamicy nerkowej , trudno gojących się ranach.

https://zeromszczacy.pl/jankowa-gora-okolice-karczowki-id188.html

Leon Albert Głowacki nauczyciel języka polskiego, łaciny i historii Polski w latach 1862-1863

DZIECIŃSTWO I MŁODOŚĆ

Leon Albert Głowacki urodził się 10 kwietnia 1834 roku na Lubelszczyźnie, gdzie w początkach XIX wieku przybył z Wołynia jego ojciec Antoni Głowacki, by w Wożuczynie podjąć pracę u krewnego w charakterze dworskiego oficjalisty.

Iście bajeczne opowieści chmur podpatrzył na kieleckim niebie kolega Jacek Jopowicz.

20 sierpnia 1847 roku w Hrubieszowie urodził się nasz starszy kolega Aleksander Głowacki, czyli przyszły pisarz i publicysta Bolesław Prus. W naszej szkole noszącej wówczas nazwę Męskie Gimnazjum Klasyczne uczył się krótko w latach sześćdziesiątych XIX wieku. Stąd w czerwcu 1863 roku poszedł do powstania styczniowego i do Kielc już nie wrócił. Nauczycielem w gimnazjum był w tym czasie jego starszy brat Leon Głowacki. On też zaangażował się w działalność konspiracyjną.

Koleżanki i koledzy „Żeromszczacy”

Zapraszamy Was 2 września 2022 r. o godzinie 17.00 na spotkanie z okazji imienin Patrona Naszej Szkoły Stefana Żeromskiego. Zbieramy się pod pomnikiem przed szkołą gdzie złożymy imieninową wiązankę kwiatów. Mamy nadzieję, że będzie to również okazja do spotkania w gronie koleżanek i kolegów oraz powspominania i porozmawiania o bieżących sprawach.

Jednocześnie zapraszamy na IMIENINOWE POŚPIEWUCHY 6.09.2022 o godzinie 18.00 przed szkołą na łące za pomnikiem.

Informacja dla tych co przyjdą pośpiewać z nami po raz pierwszy: bardzo przydadzą się składane stołeczki lub mat do siedzenia. Jeśli nie znacie tekstów piosenek to nie martwcie się ponieważ będą śpiewniczki, które na początku rozdajemy, a potem zbieramy, by były na następne spotkania.

Dziesiątka Żeromszczaków, sympatyków w Barczy,

nie ma miejscowej z Południowej Barczy Ewy,

godzina na jej przyłączenie ledwie starczy,

wreszcie w komplecie w Zagnańsku się znajdujemy.

Przed głównym kościołem Andrzej turystów wita,        1.

kilka słów o dziejach obiektu, rozbudowie,

napis na dzwonnicy ledwie można przeczytać,              2.

czyj herb nad drzwiami z boku, nikt z naszych nie powie. 3.

Obejście zamkniętego kościoła, dzwonnicy,

grupowa fotka przed świętym Nepomucenem,              4.

podziwianie architektonicznych obliczy,

wnętrz świątyni w innym terminie obejrzenie.

Powolny spacer do Rezerwatu Zachełmie,                    5.

bryły kościoła z oddali cud panorama,

wewnątrz dawnej kopalni przypieka piekielnie,

stratygrafia epok w układzie skał widziana.

Niektórych zadziwiają ślady tetrapoda,                         6.

widoczne po jego wyjściu z wody na skale,

pochylonych warstw skalnych niezwykła uroda,

lecz żeby pływał, chodził - nie mieści się w pale.

W środę 17 sierpnia z upalnego i nagrzanego miasta przenieśliśmy się do cudownego lasu i zachwycaliśmy się Rezerwatem Barcza. Grupa ŻEROMSZCZAKÓW spotkała się na rajdzie w myśl powiedzenia zaczerpniętego z utworu „Wieś” Stanisława Jachowicza „Cudze chwalicie, Swego nie znacie. Sami nie wiecie co posiadacie.” Teraz już wiemy dużo, dużo więcej  dzięki naszemu przewodnikowi Andrzejowi Jóźwiakowi, który nie dość, że poprowadził nas przez dzikie, spokojne i malownicze drogi rezerwatu, to jeszcze opowiadał w sposób interesujący o miejscach, które odwiedzaliśmy lub podziwialiśmy z daleka (panorama Świętokrzyskiego Parku Narodowego). Pokonaliśmy ponad 14 km. Trasa wiodła po mało uczęszczanych ścieżkach, a my podziwialiśmy przyrodę, atrakcje geologiczne i wyrobiska wypełnione wodą. Wiemy co to jest „Baryła”, „Rampa”, „Byk” . Zdobyliśmy szczyt Barcza (465 m n.p.m.) w Paśmie Klonowskim. Udało nam się nawet zebrać kilka grzybków, głównie kozaków czerwonych. Czas minął bardzo szybko, dzięki sympatycznej i przyjaznej atmosferze.

W Bazylice Katedralnej w Kielcach na Mszy Świętej żałobnej pojawiło się wielu przyjaciół, koleżanek i kolegów żeromszczaków pragnących towarzyszyć Zmarłemu w ostatniej drodze. W imieniu naszego Stowarzyszenia kolegę Krzysztofa Degenera pożegnała wzruszającymi słowami Alicja Bojarowicz. Po Mszy Św. w kościele nastąpiło ostatnie pożegnanie na Cmentarzu Starym w Kielcach, gdzie przedstawiciele żeromszczaków złożyli wiązankę kwiatów.

9 sierpnia 2022 roku zmarł Krzysztof Degener, nasz kolega szkolny (matura 1962), współzałożyciel Stowarzyszenia „Żeromszczacy”, znany adwokat, działacz samorządowy, człowiek licznych pasji. Miał 79 lat.

Krzysztof Degener urodził się 12 października 1943 roku w Radomiu. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Kielcach podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu (dyplom 1967). Pracę prawnika rozpoczął, i przez ponad dziesięciolecie kontynuował, w prokuraturach – najpierw w Olsztynie, później w Kielcach (Prokuratura Powiatowa, następnie Wojewódzka). Krótko pracował jako radca prawny, od 1976 roku, przez czterdzieści lat, wykonywał zawód adwokata. Zyskał uznanie klientów jako wytrawny praktyk, a także szacunek i autorytet działacza adwokackiego samorządu, w którym sprawował rozliczne funkcje społeczne związane m.in. ze szkoleniem aplikantów, doskonaleniem zawodowym adwokatów oraz przestrzeganiem zasad etyki zawodowej. Odznaczony m.in. złotym medalem za długoletnią służbę.