Czasem warto wyjść na spacer dla ośnieżonych igieł sosenki, dla kilku sopelków lodu widzianych pod słońce. Popatrzeć, jak topiony śnieg zamienia się w powietrzu w lód, bo z góry grzeje, a od dołu mrozi. Jacek Jopowicz

„Kumple to grunt” - to tytuł jednej z piosenek Georges'a   Brassensa.

 I tym właśnie był dla nas Janusz. Nigdy nikomu nie odmówił pomocy i rady.

Dla bliskich był mężem, tatą i dziadkiem, dla pacjentów doskonałym chirurgiem,

 dla nas świetnym kompanem, „Żeromszczakiem”,

 jednym z IVd i połową „Klubu Plotkarskiego”.

Sufraganiec w zimowym słońcu. Szlak przeszedł i sfotografował Jacek Jopowicz.

Zdjęcia Jacka Jopowicza

Wydaje się, że zima przyszła na dobre. Na jak długo? Szkoda siedzieć w domu!

Poniżej śnieżne świętokrzyskie krajobrazy Jacka Jopowicza i kieleckie refleksy zimy Magdy Helis-Rzepki

Kropelki mgły osiadające na gałązkach i jesiennych owocach zmieniają się w krople, które spadając z drzew stwarzają wrażenie deszczu.

J.

I po nadziei na normalną zimę. Zdjęcia Jacka Jopowicza.

Niech się spełnią noworoczne życzenia:
te łatwe i te trudne do spełnienia.
Niech się spełnią te duże i te małe,
te mówione głośno lub wcale.
Niech się spełnią wszystkie krok po kroku,
tego życzmy sobie w Nowym Roku

J

 To już zima, Jerzy Ficowski

Kiedy woda udaje, że jest szkłem,
to już wiem, co to znaczy, dobrze wiem:
to już zima.

Kiedy deszcz się zmienia w biały puch,
zwykły deszczyk z jesiennych słot i pluch,
to już zima.

Kiedy z ziemi tysiące różnych barw
znikną gdzieś, jakbyś wszystkie gumką starł,
to już zima.

Kiedy rankiem wyrosną u twych szyb
srebrne kwiaty, choć nie siał tu ich nikt,
to już zima.

Kiedy oddech bielutki frunie z ust,
bo go mróz tak pobielił, tęgi mróz,
to już zima.

Po tym wszystkim, com ci przed chwilą rzekł,
poznasz łatwo, gdy spadnie pierwszy śnieg,
że już zima,

zdjęcia i oprac. Jacek Jopowicz

Dziwne tegoroczne święta ! Jaki nowy rok ?!

         Trzymajmy się razem ! Niech nas łączy zwarty krok !

         Zdrowych świąt oraz pomyślności w przyszłym roku !

         Niechaj będzie zdrówko i towarzyszy spokój !

         Schowałem się w jaskini, tu bezpieczniej ! Wasz Roch !

         Bez spotkań, rajdów - dziwne przewodnikom czasy,

          z falą pandemii i w naszej branży zapasy.   

         Co sobie myśli o nas Ziemia Świętokrzyska,

         swojakom i gościom z całej Polski tak bliska ?

         Pora wracać wieść misję, w te pola, w te lasy !

         Gospodarka w kryzysie, wirus się mutuje,

         Opieka, Służba Zdrowia - ledwie egzystuje,

         niezgoda w narodzie się wzmaga, jaka przyszłość ?

         Czy wróci spokojnego życia rzeczywistość ?

         Politycy ! Od was się zwrotu oczekuje !

         Stanisław Janusz Komorowski „Roch”, żeromszczak,  21.12.2020