Napisali do nas

Nadchodzą Święta….

Czas, gdy milkną spory, choinka rozświeca ciemne kąty a twarze ludzi zmieniają się uśmiechem...

Spokojnych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia!

                                                                        życzy

                                                            Zespół„Szklanego Domu” w Ciekotach

Wszystkim Kolegom, całemu Zarządowi ​p​osyłam tę pamiątkową kartkę:

NIECHAJ NADCHODZĄCE ŚWIĘTA BOŻEGO NARODZENIA
UPŁYNĄ WAM​ BŁOGO,
W POCZUCIU
SZCZEGÓLNYCH WIĘZI Z BOŻĄ DZIECINĄ
I ŚWIĘTĄ RODZINĄ,
W NASTROJU
SZCZĘŚLIWOŚCI - W POCZUCIU BEZPIECZEŃSTWA
W DOMU, W OJCZYŹNIE

I NA CAŁYM ŚWIECIE,

-TERAZ I W PRZYSZŁOŚCI,
KTÓRĄ OTWIERA NAM NOWY - JUŻ 2016 - ROK !!!

Halina Stawowy-Dombrowska

Możemy już  pokazać ukończoną budowę pod górą Rzepką niedaleko Chęcin.  Powstawanie obiektu śledziliśmy wiosną, co można obejrzeć w poprzednich wpisach "obiektywu": http://zeromszczacy.pl/powstaje-centrum-edukacji-geologicznej-w-okolicy-checin-id286.html; http://zeromszczacy.pl/nieistniejaca-juz-panorama-na-gore-rzepke-id287.html  Pod szumną nazwą Europejskie Centrum Edukacji Geologicznej w Chęcinach (już w co drugim budynku w Polsce mamy jakieś centrum i to najczęściej europejskie) znajdujemy w dawnym kamieniołomie pod Rzepką znakomitą placówkę Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. Powstała w wyjątkowym miejscu przy najstarszych skałach występujących w Polsce na powierzchni Ziemi, miejscu o którym geolodzy mawiają, że jedną nogą można stać w triasie a drugą w dewonie.

W odpowiedzi na obserwację Macieja Znojkiewicza dotyczącą pasji układania w Kanadzie kamiennych konstrukcji  Jacek Jopowicz napisał z Tatr: Chyba jakiś Kanadyjczyk przechodził przez Krzesanicę i trwający tu od kilku lat zwyczaj układania kamieni przeniósł do Ottawy i Nowej Szkocji. Dowody na zdjęciach.

Słowa uszanowania Profesorom, podziękowania za życzliwość dla Szkoły i Stowarzyszenia Gościom, koleżeński uścisk dłoni wszystkim Koleżankom i Kolegom Absolwentom, Uczniom, Pracownikom Szkoły, Uczestnikom Spotkania Pokoleń przekazali koledzy z rocznika matury 1949, Julian Kasperek  matura 1953 rok, Krzysztof Maria Byrski matura 1955 rok, Maciej Znojkiewicz matura 1957 rok, Maciej Ślefarski Matura 1977 rok, prezes Stowarzyszenia w latach 2007-2010. Piękne, wzruszające słowa nadesłali Profesorowie: Lidia Idzikowska;  Maria Meducka; córk pierwszego poiwojennego dyrektora Jana Strasza Danuta Straszówna-Cirlić; Maria Chdzicka, emerytowany pracownik administracji Szkoły; Krzysztof Sikorski, krewny prefekta  z lat 1916-39 Karola Sikorskiego.
     

Witam powakacyjnie, donoszę, że tu też się lato kończy. Zerknijcie jak się ludzie bawią kamieniami na małą i wielką skalę. Na zdjęciach Montreal, Ottawa i kamyki w Nowej Szkocji.
Właśnie nauczyłem się, że istnieje taka dziedzina sztuki a raczej szajba jak "rock balancing" i mnie się też to przydarzyło. Maciej Znojkiewicz

Pierwszy kontakt świętokrzyskiego aborygena z Las Vegas to wyjazd na IEEE MTT-S w 1987 roku. Trochę z duszą na ramieniu aborygen referował tam swoją pracę na międzynarodowej konferencji teorii i technik mikrofalowych. W owym czasie aborygen był mocno zaangażowany w projektowanie oscylatorów mikrofalowych i problem przejściowych niestabilności fazy („Phase transients i digital radio local oscillators”). Drugi kontakt 25 lat później był już czysto turystyczny, zwiedzanie Nevady i Arizony, zaczynając i kończąc w Las Vegas....(ciąg dalszy koresondencji w pliku poniżej.)

...czasami zachwyt nad czymś sprawia, że dzieląc się tym z innymi dławimy się słowotokiem wypowiedzi o bajecznych opisach krajobrazów, karmimy innych historiami o przepychu cudownych form architektury, a także emanujemy ekscytacją nad tym co nas urzekło ...
...ale niekiedy wystarczy kilka słów, parę trafionych pauz, kilka westchnień..."Jest tu pięknie. Kultura starożytna otacza. Dech zapiera." to słowa naszego Kolegi Tomasza Rutczyńskiego po pobycie w Rzymie, bo kto był - to zrozumie, kto nie był - ten powinien:)...

A jednak przyszła, choć były znaki że nas rzuci.
Jeszcze raz jest z nami, znów nadzieja rośnie.
Gra w zielone, ptakami śpiewa, pachnie bzami
Wszystko dzięki wiośnie.

Donoszę i pozdrawiam,
Maciej Znojkiewicz