Krótkie wprowadzenie instruktora, rozgrzewka i ruszyliśmy z kijkami niespecjalnie uczęszczanymi ścieżkami po zakamarkach Stadionu Leśnego. Po drodze niezwykłe miejsca: kapliczka na drzewie, miejsce do kontemplacji, ściana brzóz, jeziorko, inne powietrze, cisza… Za jakiś czas zrobimy powtórkę i zobaczymy wiosenne zmiany :)

Mamy nadzieję, że jeszcze kilka osób dołączy. Naprawdę warto!

Instytut Literaturoznawstwa i Językoznawstwa UJK poinformawał  3 marca 2020 r. o ukazaniu się pierwszego tomu Dzienników Stefana Żeromskiego, z lat 1882-1883, opracowanego przez Zdzisława Jerzego Adamczyka i Beatę Utkowską. To 27 tom Pism zebranych Stefana Żeromskiego, serii wydawanej  obecnie pod redakcją Zdzisława Jerzego Adamczyka  przez Instytut Badań Literackich PAN oraz kielecki Uniwersytet Jana Kochanowskiego. Nowe wydanie  Dzienników jest kompletne. Przywrócono w nim fragmenty "nieprawomyślne" politycznie lub " gorszace" obyczajowo wykreślone przez cenzurę w wydaniach wcześniejszych oraz rysunki, którymi Żeromski uzupełniał swoje zapisy poświęcone sprawom, zdarzeniom i ludziom..

27 lutego 1938 roku hokeiści Rejaka, koła sportowego, działającego przed wojną w szkole, czyli w Gimnazjum im. Stefana Żeromskiego, które do 1934 roku nosiło imię Mikołaja Reja, zmierzyli się z Granatem Skarżysko. Mecz rozegrano na lodowisku urządzonym na boisku Kolejowego Przysposobienia Wojskowego, między Silnicą a ul. Czystą (dziś Paderewskiego). Zakończył się remisem 3:3.

Kronikarz i zawodnik koła, przyszły pisarz Wiesław Jażdżyński, notował: Poziom gry dość wysoki. Drużyna nasza wystąpiła z czterema debiutantami w osobach kolegów: Otawskiego, Kozłowskiego, Sochy i Jażdżyńskiego. […]  Z KS Rejak wyróżnili się Florczyk i Lużyński, z drużyny gości środkowy napastnik autor trzech bramek. Należy podkreślić fatalny stan lodu, szczególnie przy końcu meczu.[…] Niestety na skutek odwilży nie mógł KS Rejak zainicjować już żadnej zimowej imprezy. Mecz z drużyną ze Skarżyska był jedyną sportową imprezą w ogóle w Kielcach.

Na zdjęciu drużyna Rejaka w składzie: Papier, Lużyński, Otawski, I atak: Florczyk, Dębicki, Jażdżyński, II atak: Schweinitz, Kozłowski, Socha, w środku stoją: profesor Zając i prezes koła Zbigniew Macek.

4 marca 2022 r., w czwartek, o godz.11.! 10.00  żeromszczacy zapraszają na spacer z kijkami po Stadionie Leśnym w Kielcach.

Równo tydzień po tłustym czwartku spróbujemy w leśnej scenerii i prognozowanym słońcu spalić nieco kalorii. Spotykamy się na Stadionie przy wejściu do parku linowego.

 Zajęcia poprowadzi instruktor nordic walking, nauczyciel szkoły, nasza koleżanka Małgorzata Lepucka.

Mile widziani wszyscy amatorzy spacerowania.

Jak podaje "Echo dnia" w Strawczynie, miejscu urodzenia Stefana Żeromskiego, zamiast dotychczasowego pamiątkowego kamienia  niebawem stanie ławeczka Żeromskiego. Już została odlana i czeka na zamontowanie. To dojrzaly Żeromski, z twarzy przypominajacy pomnik w kieleckim parku, powracający z pisarskim dorobkiem do miejsca urodzenia. A na ławeczce ... symbole: szklane domy i cytaty z utworów. To koncepcja rzeźbiarza Sławomira Micka i kustosz Kazimiery Zapałowej.

W Polsce pisarz ma już swoje ławeczki. Jedna stoi w centrum Siedlec, druga w parku w Konstancinie ( całkiem sympatyczna) i trzecia, rodzinna, przed dworkiem w Ciekotach. W Strawczynie będzie czwarta.

Więcej o tej ostatniej na stronie "Echa dnia": https://echodnia.eu/swietokrzyskie/laweczka-zeromskiego-juz-gotowa-wkrot...

Stefan Żeromskie urodził się w 1864 r., kilka miesięcy po upadku powstania styczniowego. Wychowywał się więc w  otoczeniu rodzinnych i sąsiedzkich wspomnień i opowieści powstaniem wywoływanych. Znamy nazwisko takiego sąsiada. To Ignacy Karpiński z Wilkowa. W powstaniu uczestniczyli też wujowie S. Żeromskiego: Adolf Nekanda-Trepka, Juliusz, Ignacy i Antoni Schmidtowie (Antoni w tragicznych okolicznościach został zesłany w głąb  Rosji) oraz cioteczni bracia: Ksawery, Zygmunt, Gustaw Sascy.

Opowieści zaowocowały utworami literackimi: opowiadaniem „Rozdziobią nas kruki, wrony” z 1896 r., nowelą „Echa leśne” z 1905 r. i klechdą domową (powieścią) „Wierna rzeka” z 1912 r. Wczesniejsze, młodzieńcze utwory zaginęły. Pisarz wspominał później: We wczesnej młodości na ławie szkoły rosyjskiej pisałem był długi poemat pt.„Bezkiszkin” wysnuty z klechd domowych, z opowiadań ludzi prostych, z wieści sekretnych naszych lasów kieleckich. Opisywałem rymami dzieje rosyjskiego oficera, który poszedł do naszego powstania, a pojmany w potyczce, tracony był na szubienicy na rynku miasteczka Włoszczowy.[...]

W powstaniu styczniowym uczestniczyli wujowie Stefana Żeromskiego: Adolf Nekanda-Trepka, Juliusz, Ignacy i Antoni Schmidtowie (Antoni w tragicznych okolicznościach został zesłany w głąb  Rosji) oraz cioteczni bracia: Ksawery, Zygmunt i Gustaw Sascy.

Powstanie zagarnęło też ojca pisarza - Wincentego. W 1863 roku dzierżawił majątek w Strawczynie. Zmagał się z koniecznością zaopatrywania  oddziałów rosyjskich tropiących w okolicy powstańców. Ich samych  też potajemnie zaopatrywał w żywność, przechowywał rannych, pomagał. Donos okolicznych chłopów, zwabionych obietnicą nagrody, groził więzieniem. Spryt i łapówka uratowała Żeromskiego.

W następnym, 1864, roku został jednak aresztowany i podobno na cztery miesiące osadzony w kieleckim więzieniu (przy obecnej ul. Zamkowej). Według relacji badacza, Stanisława Piołun-Noyszewskiego, kolejna łapówka umożliwiła zwolnienie do domu. Fakt ten nie został jednak do końca potwierdzony w zachowanych dokumentach.  Ale to właśnie w tych latach Wincenty zaczął się rozglądać za nową dzierżawą. Majątek przynosił bowiem straty. Stefan Żeromski w swoich „Dziennikach” wyjaśniał ich podłoże:

Styczeń i luty 159 lat temu, czyli w 1863 roku, w historii naszej szkoły, noszącej wówczas nazwę Gimnazjum Klasyczne, były miesiącami największej liczby ucieczek uczniów klas starszych  do oddziałów powstańczych Mariana Langiewicza, Dionizego Czachowskiego, Józefa Hauke -Bosaka czy Kazimierza Błaszczyńskiego „Bończy”. Mieli po 16-17 lat. Z raportów rektora gimnazjum składanych do władz wynika, że w powstaniu brało udział 89 znanych z nazwiska chłopców, czyli ok. 20 procent ogólnej liczby wychowanków. Historycy uważają, że nie są to pełne dane.

Zapraszamy do podzielenia się wspomnieniem szkolnej lekcji, która pozostała w pamięci, bo była ważna z jakiegoś względu. Coś uświadomiła, wywołała namysł, zaskoczyła. Zobaczmy, co wyłoni się  z tych zapisów. Niech ten materiał będzie naszym wkładem w dyskusję dotyczącą kształtu edukacji, która  publicznie zaczyna się toczyć.

Potrzeba radykalnej przebudowy podejścia do nauczania, teorii i praktyki wydaje się coraz powszechniejsza.  Formą takiej refleksji ma być konferencja „Edukacja na miarę czasu” organizowana w Kielcach w kwietniu przez Fundację im. Jerzego Zaremby. Pomysły reformatorskie często jednak prowadzą z jednej skrajności w drugą. Zbierzmy nasze doświadczenia, przekażemy je uczestnikom konferencji, wykorzystamy w kolejnej stowarzyszeniowej publikacji. Pomóżmy przyszłym pokoleniom uczyć się ciekawie i mądrze.

Relacje prosimy nadsyłać na adres: z-pietraszek@wp.pl lub: magda57@go2.pl