Łysica, domowa góra Stefana Żeromskiego, w listopadowym słońcu

Drzewa Łysogór, Jan Gajzler

Dęby, klony, modrzewie, jodły, cisy, buki –

- o, góry moje, świętym, pysznym skryte borem…

przecudną waszą delię poszarpał na sztuki

zły człowiek niszczycielskim i ślepym toporem…

Szumią jeszcze mocarne, ostatnie prawnuki

świętych drzew, co podniebnym koron rozhoworem

śpiewały przy gontynach i w piorunne huki

słały szum nieulękły nad puszczy przestworem…

Stoi jeszcze po górach Łysogórska puszcza

trwa na stokach odwieczną niepobitą strażą

I w szczytów tajemniczy, cudny świat nie wpuszcza…

Nad modrymi lasami poszumy się ważą, -

po koronach drzew lata wichru dech szalony, -

szumią dęby Łysogór, jodły, buki, klony…