Jesień
skłania do refleksji i tak mi się pofilozofowało:
Najpierw lato przegoniła,
Potem jak jakaś kokota
Pięknie się wystroiła
W karmazyny, żółcie, złota
W słońcu wdzięki wygrzewając
Ludziom do ucha nuci ,
Że co było to nie wróci.
M.Z.